حلقه‌های صالحین به مثابه هسته‌های جهاد علمی

یکی از نیازهای کشورمان در سال‌های اخیر ترقی علمی بوده و هست. این امر در کلام رهبری و انتظارات ایشان از جامعه علمی، مسئولین و مردم تجلی یافت و در قالب برنامه‌های رسمی کشور از جمله سند چشم انداز بیست ساله و بودجه‌های پژوهشی تثبیت شد. علی رغم طرح این مسئله طی سال‌های اخیر، و نیز تحقق پیشرفت‌های خوب علمی، به ویژه در علوم فنی و مهندسی و همچنین پزشکی، در دیگر حوزه‌های فکری به ویژه مسائل انسانی و علوم اجتماعی تحولی شاهد نبودیم. این مطلب در حالی است که نیاز اساسی تر کشور به جهت روند تمدن‌سازی و روند تکاملی کشور، رشد در علوم اجتماعی است.

علوم انسانی در واقع گفتگو درباره مسائل انسانی و اجتماعی است که به شدت متأثر از واقعیت‌های بومی و فرهنگ جمعی هر قومی است. آداب، سنت ها، عقاید، باورها و اخلاقیات در هر بومی، ساخت کلی علوم انسانی را در آن بوم شکل می‌دهد. از این رو نیاز به علوم انسانی بومی و پیشرفت علمی در این حوزه مهم می نماید. خصوصاً اینکه گفته‌های دیگران چندان به کار ما نمی آید، زیرا ما خود رویکرد و نیازهای خاص خود را داریم.از آنجا که محتوای کار صالحین طرح مسائل تربیتی و آموزشی و به تعبیر دیگر کار فرهنگی است، فعالیت علمی و پژوهشی می تواند یکی از زمینه‌های کاری مشترک حلقه ها باشد، به این نحو که یک مسئله اجتماعی یا موضوع علمی محور گفتگو قرار می گیرد و افراد مختلف سعی می کنند با مطالعه، خارج از جلسات حلقه و همچنین مباحثه یافته‌ها در حلقه، به تولید علمی برسند و نتیجه کار را در قالب یک مقاله، با رعایت ادبیات و استانداردهای علمی، در نشریات ایرانی یا خارجی چاپ نمایند.

مطلوب آن است که حلقه‌های صالحین بتوانند در مسئله‌پردازی و اندیشه‌ورزی خود مبانی اسلامی را در نظر بگیرند و راهکارهای اسلامی را کشف و ارائه نمایند. این امر دور از دسترس نیست. به ویژه اگر مثلاً بخواهیم هدف علمی حلقه‌ها را تولید یک مقاله «علمی- تخصصی» یا «علمی- پژوهشی»، در طول هر سال قرار دهیم که مشخصاً این مطلب نه چندان دشوار و نه چندان ساده باشد. البته این سطح از انتظار برای حلقه‌های فعال در مراکز علمی مانند بسیج حقوق دانان یا بسیج دانشجویی و طلبه ارتقا یافته و بیشتر خواهد بود.

بدیهی است در این شرایط وظیفه مراکزی همچون مرکز آموزش‌های مجازی بسیج، در پشتیبانی علمی و فنی از حلقه ها بیشتر خواهد شد که این امر در زمینه‌های بسیاری همچون روش تدبر یا تحقیق موضوعی در قرآن کریم، روش فهم حدیث، روش تحقیق در حوزه‌های مختلف علوم رفتاری و اجتماعی، روش تدوین مقاله های علمی، و مانند آن بیشتر خواهد شد